انجمن ادبی ابوالفقرای شهرگزبرخوار

آقای حیدرخیری فرزندعلی درسال 1340 هجری شمسی درشهرگزبرخواربدنیا آمد. دوره ی ابتدایی وراهنمایی را در شهرگز ودوره ی هنرستان را دررشته ی فنی دراصفهان به پایان رسانید وموفق به گرفتن دیپلم فنی شد. دنباله ی مطلب را خودشاعراین چنین ادامه می دهند: البته لازم به یادآوری می باشد که درسن 7 سالگی هم زمان با ورودبه دبستان درمکتب خانه ی ملاقنبرعلی حق شناس که انشاالله درجواررحمت حق ودربهشت رضوان متنعم باشند دروس ابتدایی کتاب های قدیم وروخوانی قرآن کریم را به روش مکتب خانه های قدیم با شوق واشتیاق فراوانی فراگرفتم که پایه ی درس ادبیات من قرار گرفت واگربضاعتی هرچنداندک دارم از آن دوره ی دوساله است . باتوجه به علاقه ای که به شعر داشتم ودردوران تحصیل دیوان اشعار سعدی ودیگر شاعران اوقات فراغتم را پرکرده بود بصورت پراکنده سروده هایی داشتم .درسال 1372 باهمکاری چندتن ازدوستان شاعر واساتیدمحترم شهرمان انجمن ادبی بهار گزرا پایه گذاری کردیم . اکنون نیزبه شغل عکاسی اشتغال دارم بنابه مقتضیات گاهی اشعاری درقالبهای گوناگون شعری سروده ،که امیدوارم مورد قبول اهل فرهنگ ودوستداران شعروادب قرار گیرد . البته بنده خود را بیشتر دوستدار شعروادب می دانم تاشاعر.تخلصم درشعر(خیری) می باشد.موخوإساره داران إم نشینییه شه موتاسحرمهمون اونانیاده تاصاح غم وغصه پاجه مهواده هیچی از عمراد کم نه بو وهیا ده اساره ها را اشماره مهبه موژ اساره هرباری به واتهبشه خیری چی چید خوش کرته یا دهاون اهل آسمونو مو زیمینییه شه اون یو وه یاده شه نشینیواده دی چینته اون شادی رو سینیآدم انگار شو وه دونیای بی نیواده خو ام شه مه اساره چینیبکش بونه بوره ور خوم ده اینیزونان دونیا غمو اما نه تینی + نوشته شده در چهارشنبه بیستم دی ۱۴۰۲ ساع انجمن ادبی ابوالفقرای شهرگزبرخوار...

شهید:در ره آزادگی عشق خدا دارد شهیددست وپا از پیکرخونین جدا دارد شهیدجان وسر را داده بااخلاص در راه خدامقتدایی چون شهبد کربلا دارد شهیدنی به فکر پست بود نی طرفدار مقامدرسرش شور شهادت بی ریادارد شهیدحجله اش سنگر عروسش مُهر وبود جانمازروزپاتختی به تن خمپاره هادارد شهیددر دل تاریکی شب جلوه ی نور خداستذکر یارب یارب وحال دعا دارد شهیدپای تاسرشوروسرتاپاست شوق یاحسینرهبری آزاده ودردآشنا دارد شهیدلاله گون شددشتها باخون سرخ لاله هاباغ رضوان برین را خونبها دارد شهیدسراینده : آقای تقی نکویان + نوشته شده در یکشنبه دهم دی ۱۴۰۲ ساعت 10:20 توسط ققنوس  |  انجمن ادبی ابوالفقرای شهرگزبرخوار...

یک شب میان سفره فسنجانم آرزوســــــــــتسیخ کباب و گوشت فراوانـــــم آرزوستهر روزوشب زشادی دیدار روی مــــــــــرغهمچون گذشته جوجه ی بریانم آرزوستهرگزنشدزمانه اگربرمـــــــــــــــــــــــــراد مااینک مرادخویش ز دورانـــــــم آرزوستوقتی که گوشت گاو گرانست وبی حســــابمرغی کنار سفره ی الوانـــــــم آرزوستقند وشکر گران شد و چون ازمیان برفــــتشهد لبی زغنچه جــــــــــــانانم آرزوستتاشدبرنج وروغن و ماهی به احتــــــــــکارخوشبوترین برنج زلنجانــــــــم آرزوستگرشد نخودگران و عدس هم اگرنبــــــــــوددیدار آن به جانب دکانــــــــــــم آرزوستاز بس که میوه گشته گران در دیـــــــار ماچندین سبد زمیوه ی بستـــــانم آرزوستگرهندوانه در شب یلدا نخـــــــــــــورده ایمیک قاچ از ان به فصل زمستانم آرزوستگرپرتغال وسیب بـــــــــــــود نرخ آن گراندستی بدان دو لیموی عمانـــــم آرزوستعمری شدم زخوردن خربوزه گرمعـــــــافیک کوزه آب چشمه حیوانــــــم آرزوستهرگزنچیده ام چوهلوئی زباغ وصــــــــــــلبا یاد آن زسیب زنــــــــــــخدانم آرزوستهرچند انار ساوه نخوریدیم ســــــــــــال هاآب لـــــــــــــبو زملک صفاهانم آرزوستسیب گلاب اگرچه نــــــــــــگردد نصیب مایک شیشـــــه ی گلاب زکاشانم آرزوستگرشدپیاز وســــــــــیب گران ترز زعفراناز محتــــــــــــکر چغندر ارزانم آرزوستچندان پنیـــــروماست گران شدکه بعدازیننان وپنیر گوشــــــــــــــه زندانم آرزوستازخوردنـــی مپرس که ما را نصیب نیستاین سان بودکه مشت به سندانم آرزوسترندانه بـــسته اند گروهی چوبارخویـــــشدستی دیگربه کشور ایــــــــرانم آرزوسترفت آبــروی مذهب ودین زآدم دوپـــــــااینک به گرد شهر مسلمانـــــــم آرزوستمال منـــال جمله به یغما همی بــــ انجمن ادبی ابوالفقرای شهرگزبرخوار...